براي ظهور آقاي مان هم دعا كنيم

وقتي قلب هاي مان كوچك تر از غصه هاي مان مي شود،
وقتي نمي توانيم اشك هاي مان را پشت پلك هاي مان مخفي كنيم و بغض هاي مان پشت سرهم مي شكند،
وقتي احساس مي كنيم بدبختي ها بيشتر از سهم مان است و رنج ها بيشتر از صبرمان،
وقتي اميدها ته مي كشد و انتظارها به سر نمي رسد،
وقتي طاقت مان طاق مي شود و تحمل مان تمام ... آن وقت است كه مطمئنيم به تو احتياج داريم و مطمئنيم كه تو، فقط تويي كه كمك مان مي كني.
آن وقت است كه تو را صدا مي كنيم، تو را مي خوانيم، آن وقت است كه تو را آه مي كشيم، تو را گريه مي كنيم، تو را نفس مي كشيم.
وقتي تو جواب مي دهي، وقتي دانه دانه اشك هاي مان را پاك مي كني و يكي يكي غصه ها را از توي دل مان برمي داري،
وقتي گره تك تك بغض هاي مان را باز مي كني و دل شكسته مان را بند مي زني،
وقتي سنگيني ها را بر مي داري و جايش سبكي مي گذاري و راحتي،
وقتي بيشتر از تلاش مان خوشبختي مي دهي و بيشتر از لب ها، لبخند،
وقتي خواب هاي مان را تعبير و دعاهاي مان را مستجاب مي كني و آرزوهاي مان را برآورده،
وقتي قهرها را آشتي مي كني و سخت ها را آسان.
وقتي تلخ ها را شيرين مي كني و دردها را درمان.
وقتي نااميدها، اميد مي شود و سياه ها سفيد سفيد ... آن وقت مي داني ما چه كار مي كنيم؟
حقيقتش اين است كه ما بدترين كار را مي كنيم. ما نه سپاس مي گوييم و نه ممنون مي شويم. ما فخر مي فروشيم و مي باليم و يادمان مي رود، اصلاً يادمان مي رود كه چه كسي دعاهاي مان را مستجاب و خواب هاي مان را تعبير كرد و اشك هاي مان را پاك نمود.
ما هميشه از ياد مي بريم، ما هميشه فراموش مي كنيم. ما همان انسانيم كه ريشه اش از فراموشي است.
بيايم در دعاهاي مان براي ظهور آقاي مان هم دعا كنيم.

اللهم عجل لولیک الفرج